Basening smażing

Po wczorajszej wyprawie, dzisiaj ponownie przeznaczyliśmy dzień na spokojny relaks i opalanie. Po śniadaniu wybraliśmy się na, krótki w założeniu, spacer. Trochę się jednak przeciągnął. Znaleźliśmy Kubie plac zabaw. Co prawda w tych realiach już przed południem część ze sprzętów jest tak nagrzana przez słońce, że Kuba mówił co chwilę tylko "Si!" i "Si!". Ale na zjeżdżalni jechał zawodowo! Oczywiście sam. Bo teraz to już wszystko jest "Sam!". ;-)

Po obiedzie poszliśmy na hotelowy basen.  Mama się trochę poopalała, tata trochę popływał, a Kuba by najlepiej cały czas skakał do wody. Chyba najlepszą zabawą było wskakiwanie z drabinki i wychodzenie po niej. Po to tylko, żeby znowu wskoczyć. :-)

Przed kolacją wybraliśmy się jeszcze na niepodległą plażę San Juan. Kuba ponownie pobawił się na placu zabaw, a później podziwialiśmy wielkie fale. Ocean nie był dziś zbyt spokojny, jak to na Atlantyk przystało. ;-)

Po kolacji pobiegliśmy obejrzeć zachód słońca. To nasz ostatni wieczór, więc chcieliśmy go wykorzystać. 

Jutro czeka nas pakowanie i wyjazd. Tak naprawdę cały dzień w podróży. Szkoda, że już wracamy. Ale coś czujemy, że jeszcze tu wrócimy. :-)

Anaga PR-TF 10 Cruz del Carmen - Punta del Hidalgo

Wstaliśmy jak to mu na wakacjach skoro świt. Była chyba z 8 tutejszego czasu. Czyli 9 polskiego! 
Po szybkiej wizycie w sklepie po zaprowiantowanie się, czekała nas 1.5 h podróż autem do miejsca docelowego Cruz del Carmen. Miejsca parkingowego szukaliśmy bardzo długo. W końcu po walce z innym kierowcą udało się! Kubuś na widok nosidla woła ihaaa, więc z radością wskoczył na plecy do Sławka. Początek trasy wiódł przez las. Ścieżka była trochę gliniasta. Było malowniczo. Potem wyszliśmy trochę na otwarty teren. Fragment asfaltowka. Mieszkańcy machali radośnie na widok naszej szalonej trojki. Po chwili naszym oczom ukazały się zbocza gór i ocean w tle. Bajecznie.
Po drodze mijalismy kilka gospodarstw. Były kury, my uciesze Kubusia który radośnie wykrzykiwal KOKO. Spotkaliśmy Pana z wózkiem napędzany spalinowo który woził zapasy na swoje pustkowie. To dopiero ciężkie życie. Były skrawki pól uprawnych. No bajka.
Na początku naszym celem miała być Chinamada. Urokliwa miejscowosc z tubylcami mirszkajacymi w skalach. Tak opisuja to przewodniki. ☺ W praktyce malutkie domki i garaże wykute w skale. Może z małym podróżnikiem nie dostrzeglismy istoty piękna. Ale nie powalilo na kolana. Po dojściu do Chinamada czuliśmy jeszcze niedosyt i postanowiliśmy iść dalej aż do końca trasy TF10. I to była dobra decyzja. Dopiero ten odcinek obfitował w widoki zapierające dech w piersiach.
Przy końcówce wycieczki Kubek padł już że zmęczenia. Nie ma się co dziwić, miał prawie 7 km w nogach. Hahahaha! My napawalismy się pięknem i napieralismy do przodu. Autobus z Punta dek Hildago miał odjezdzac za 30 minut a my byliśmy wysoko. W praktyce okazało się że na koniec świata autobusy jeżdżą jak chcą. Czekaliśmy na przystanku jeszcze z 20 minut, po czym rozpoczęliśmy naszą drogę powrotną. Kubek był zachwycony. Trzymał się poręczy jak gościu i co chwila spoglądal na siedzącego obok, przestraszonego psa. Po polgodzinnej podróży czekała nas jeszcze przesiadka. I tu niemałe rozczarowanie. Nasz OSTATNI autobus mieliśmy o 18.10. Spóźnił się on jeszcze 15 minut. Szczęśliwi wsiedliśmy do małego busiku, który podjechał. Kierowca jechał kręta ścieżka bardzo sprawnie. Niestety nasza linia nie prowadziła do miejsca w którym zostawiliśmy auto. Czekała nas jeszcze chwila marszu. Koło 19.30 byliśmy na parkingu, gdzie zostawiliśmy auto.
Teraz jeszcze tylko 1.5 h do hotelu, kolacja i zasłużony odpoczynek. Weszło w łydki. Dzień super. Chyba lepszy niż wyprawa pod Teide. Połączenie oceanu i gor to najlepsze polaczenie.

Plażing smażing

Dziś tylko i aż plażing. Była kąpiel w hotelowym basenie i wyprawa na plażę z piaskiem z Sahary. Dzień relaksu!

Górki ze Star Wars

Dziś Kubuś dał nam pospać. Wstaliśmy o 8 i ruszyliśmy szturmem na śniadanie. No prawie... Kubek zepsuł klamkę i musieliśmy czekać na Pana Złota Rączka. Sławek zdążył się ubrać, a ja niestety nie więc byliśmy uziemieni do czasu naprawy klamki.
Po spakowaniu najpotrzebniejszych rzeczy i kolejnych długich minutach o 12 wyruszyliśmy autem w kierunku Teide. Akurat była pora drzemkowa więc no idealnie.
Pozdroz miała trwać godzinę. W tym czasie zmieniło się wiele. Były drzewa liściaste, wyjechaliśmy ponad chmury, było dużo kawałków ławy a potem krajobraz jak z księżyca. Suuper. Zaparkowalismy na około 2 tyś. metrów. Niestety na sama Teide czyli nieczynny wulkan nie móglismy wjechać. Wpuszczają tam dzieci powyżej 2giego roku życia. No nic trzeba będzie tu wrócić. Co za los! ;) zdecydowaliśmy się na inną trasę która miała zająć 3 h. Okazało się jednak że w tej części Parku Narodowego Teide wybuchł pożar i ze względów bezpieczeństwa obszar został zamknięty.
Przemiła Pani w informacji sprawdziła nam trasę szybka o niewielkim stopniu trudności. Było malowniczo. Mogliśmy zobaczyć 3 gatunki lawy. Różnią się one nie tylko kolorem ale i struktura. Kubuś dzielnie siedział w nosidełka i krzyczał tylko iha iha. No cóż Slawo robił za konia 😂
W drodze powrotnej zatrzymaliśmy się Jeszce na kilku punktach widokowych. Fotki na pamiątkę i powrót.
W hotelu zahaczylismy jeszcze o plac zabaw. Nie za duży ale wystarczająco.
Teraz już tylko kolacja i spanie. Oby ta  noc również była w porządku. 😉 

Loro Park i kolejna plaża

Musimy przyznać, że z jedzeniem u Kuby bywa różnie... Dlatego byliśmy bardzo zadowoleni z jego dzisiejszego pożerania gofrów na śniadanie. I jeszcze jogurciku. I odrobiny sera żółtego. Od razu można założyć, że nabierając tyle kilokaloriosił, Kubek będzie miał świetny dzień! :-)

Po szybkim spakowaniu się ruszyliśmy w drogę do oddalonego o 50 km Loro Park. Jest to ogród zoologiczny na sterydach. Przez cały dzień odbywają się pokazy zwierząt. My poszliśmy na delfiny oraz orki. Co te zwierzaki tam wyczyniają! Delfiny odnoszą przedmioty do opiekunów. A orki potrafią chlapać mocniej,  niż Kuba podczas najlepszej zabawy w wannie! Aaa, no i skaczą... ;-)

Tak nam zszedł prawie cały dzień. Park jest duży, więc zobaczyliśmy jeszcze obiad, drzemkę i smootie. I ruszyliśmy w drogę powrotną. Żeby było ciekawiej, inną drogą. Dwa razy dłuższą. I trwającą prawie tyle samo czasu. 

Po drodze zatrzymaliśmy się także  na plaży. Ale Kuba nie chciał wejść do wody. ;-)

Los Gigantes, basen i czarna plaża

Po wczorajszym emocjonującym dniu przyszedł czas na relaks.
Po śniadaniu i spotkaniu organizacyjnym z biura podróży ruszyliśmy do Lis Gigantes. Klify robią niesamowite wrażenie. Są monumentalne. Przepiękne. Po zaparkowania auta w porcie ruszyliśmy na zwiedzanie miasteczka. Na placyku koło kościoła wypiliśmy tradycyjna kanaryjska kawę barraquito. To espresso z mlekiem skondensowanym i likierem. W naszym przypadku z likierem pomaranczowym. Kawa przyjemna choć bardzo słodka.
Po powrocie do hotelu zdecydowaliśmy się na kąpiel w hotelowym basenie. Kubek szalał jak ryba w wodzie. Nie chciał wychodzić. Trenujemy pływanie w rękawach. No było ekstra superasnie.
Po kapielach wodnych nadszedł czas na kolejne wynurzenie się z hotelu. Ruszyliśmy do pobliskiej miejscowości na plażę de la Arena. Plaża z czarnym wulkanicznym piaskiem powitała nas paleniem w stopy. Było piekielnie ciepło. Musieliśmy aż wypożyczyć parasol, bo poruszanie się w obszarze naszych ręczników robiło się kłopotliwe. Żar lało się z nieba i z ziemi. Porobilismy kilka babek z piasku i wróciliśmy na kolację.
Kolejny udany dzień. Jutro w planach Loro Park. Nie możemy się doczekać 

Teneryfa czyli kolejne wspólne wakacje

Od kiedy Kubuś jest z nami na świecie budziki moglibyśmy wyłączyć. Budzenie skoro świt mamy zapewnione. Tak było o tym razem. Mogliśmy więc spokojnie zjeść śniadanie na wypasie i niespiesznie udać się ba lotnisko.
Pierwszy raz w historii naszych wojaży zdecydowaliśmy się na wyjazd zorganizowany. Pierwszy raz w życiu lecielismy lotem charterowym. Kolejka na lotnisku do odprawy aż się zawijała. Dobrze że mój szpiegowski słuch i wzrok wychwycił że rodziny z dziećmi przepuszczaja poza kolejnością. Kubek już szalał na dobre po lotnisku więc takie udogodnienie było dla nas zbawieniem.
Oddaliśmy też wózek. Na lekko udaliśmy się do odprawy. W sali odlotów odnalezlismy plac zabaw. Skromna, mało szałowa łódź że sterem. No lepsze niż nic aczkolwiek tyłka nie urwało. Tam przeczekalismy aż do otwarcia bramek.
Miejsca jakie nam przydzielono e2 samolocie były ok. Ja miałam pirkny widok przez okno  Lot przebiegł nam w miarę. Kubuś zasnął zaraz po starcie na całe 5 minut. Już się witaliśmy z gąską  potem były rysowanki, naklejki, książeczki, bajeczka na tablecie, zasypianie na raczkach Taty aż w końcu pojawiła się naszą wyczekana Teneryfa. Ufff ufffff ufffffff.
Po wylądowaniu już zaczęliśmy odbierać telefony od wypożyczalni aut i od wypożyczalni akcesoriów dla dzieci. Sławo popedzil szukać auta a my z Kubą bawiliśmy się w robienie kołek wokół drzew. No zabawa na 102! 藍
Po ponownym naszym spotkaniu doszliśmy do punktu odbioru aut. Tam czekał na nas Pan z nosidłem. Nosiło formy Deuter w stanie igła. Cenowo przystępnie. No bajka. Z tego miejsca polecamy firme LittleCanarries. Co innego auto. A dokładniej fotelik dla dziecka. To była masakra. Obicie fotelika miało dziury, przetarcia. Brak jednego pada na ramiona powodował że pas spadał Kubie z ramienia. Generalnie totalna porażka. Ruszyliśmy z lotniska i właściwie już przy bramkach wyjazdowych zdecydowalaismy się skontaktować ponownie z Panem od nosidla. Nie mogliśmy że spokojem wozić w tamtym naszego Synka. Szybka akcja i mamy elegancki fotelik i możemy bezpiecznie ruszać dalej.
Potem tylko ... o fuck: Kuba zasnął w aucie. Mamy godzinę 21. Kubek do nosił a. Lecimy się zameldować w hotelu. Tutaj jakoś się udało. Odlozylismy Kubę do łóżka i na zmianę zjedlismy kolację. Bufet jest bardzo ok. Wybór różnorodny. Od dań obiadowych po sałatki j desery z owocami. Palce lizać.
To był ciężki i dług i dzień. Oby jutrzejszy okazał się być przecudownie wakacyjny.